şimdi ben bunca şiiri
yazdım da ayrılıklar mı bitti.
kim eşiğinden çıktı da dışarı
ben yalnızım, bunaldım
ne olur bir ses
diye birini ünledi.
herkes kendi yüzünün hapsinde
gülüyor başkasının kusuruna
lunapark aynalarında
tükeniş kılıktan kılığa giriyor.
şimdi ben bunca şiiri
yazdım da ülke mi düzeldi.
artık evlerde vuruyorlar çocukları
babaların alkışları arasında.
özgür dilediğini düşünmekte herkes
ancak ışık vermeden
yakacaksın mumunu!
devletin bekası için
karakollar değilse de
dayaklar şeffaf oldu.
şimdi ben bunca şiiri
yazdım da yoksulluk mu bitti.
bir kıyısız zenginliğin büyüsünde
koca bir halk küçüldükçe küçüldü.
bilet bacak fal
bilet bacak fal
iki reklam arasında bol hayal...
kurtardı gemisini bu siste birileri
varılan kıyılarda eyvah
eyvah ki deniz bitti...
şükrü erbaş; bütün mevsimler güz'den; 1993