Siz büyük duygucular
Neler anlatacaksınız bitiminde bu yazın
Bir gün anlatın
Biz yetindik başlangıcıyla
Daha anlatmayanı anlattık
Daha hiç yaşanmayanı yaşadık
Ne güzel kirliydi yemyeşil bir çağlaya bakışımız
-Ne güzel gözleri vardı bir çocukla bir balığın-
Onlar yok mu akşam trenleri
Bir balıkçıl sürüsüydü -duruşlarını çok seven-
Ve şapkası kırmızı birini
Yaşlı bir trenciyi yani
Dumanları ardında hayal gibi gezdiren
Sonra ben
Bilmem ki
Bir yerlere gitsem gitmesem
Gökyüzüm oldukça diri
Kalbimde yüzüyür yıldızlarım
Ya ayaklarım
Mahzun bir atınki gibi kırlarda
O kadar sersem.
Unuttum
Kaç yıllık sesim bu benim
Nasıldı acaba eskiden.
