güzel yıllardı o yıllar. akşam ışıklar yandığında, ezan okunduğunda mahallenin boş olması vardı o zamanlar. tüm çocukların bisikletleri vardı. konvoy yaparlardı. mahallenin basket sahasında futbol oynama zevki vardı. saha hiç boş kalmazdı. ağaçlardan meyveler yenirdi ve doymak bilinmezdi. tüm meyveler tanınırdı. kaçmanın bile tadı vardı. commodore64ler, ateriler vardı. evde goal 3 oynanırdı topluca. saklambaç daha bir hırslıydı. mahalle maçları ezeli bir rekabetti. top sahibine top sonra bırakılırdı. çok güzel yıllardı o yıllar. sabah 9 akşam 9 gezilirdi dışarlarda. yaramazlık yapılırdı. omuz omuza yürünürdü. evden elde peynir ekmekle çıkılırdı. cep telefonu yoktu. herkes evinden çağırılırdı dışarı. herkesin ailesiyle arkadaş olunurdu. *, * simit diye bir oyun vardı. televizyonda mahallenin muhtarları, bizimkiler vardı. yeni alınan ayakkabıyı sahada eskitmenin tadı vardı. işıklı ayakkabılar vardı. eski fotoğraflarda kaldı o yıllar. artık hızlı pcler, play stationlar var. arkadaşta kalmalar var. herkesin bir topu var. herkesin cep telefonu var. kimse ağaçtan meyve yemiyor artık. mahalle maçları bizim zamanımızda kaldı. mahallenin sahasında yeller esiyor. sular teyzelerden değil süpermarketlerden içiliyor. sanal arkadaşlıklar var artık. evden dışarı parfümlerle makyajlarla jölelerle çıkılıyor. zaman değişiyor insanlar değişiyor. her şey eskide kalıyor. ersin karabulutun deyimiyle sandıkiçine atılıyorlar. ben 10 yaşında ağaçtan yeni dünya yemek istiyorum, mahalle maçında gol atıp sevinerek kendi kaleme koşmak istiyorum, adam gibi arkadaşlıklar istiyorum. galiba uçurtmayı vurdular. şimdi uçak simülasyonları var. yaşlanıyoruz sözlük. yaşlanıyoruz...
